De dikke middelvinger van de tech-tycoons

De tech-tycoons uit de Amerikaanse Silicon Valley zijn de schaamte voorbij. De middelvinger gaat, zoals activist Kees Klomp schrijft, onbeschaamd naar alle komende generaties. Het was de ex-topman van Google, Eric Schmidt, die op een AI-event verklaarde dat men de klimaatdoelen van maximaal 1,5 graad temperatuurstijging op aarde toch niet gaat halen. 

Schmidt zei dat in de context van zijn opvatting dat AI doorontwikkeld moet worden en dat daarvoor oneindig veel datacentra nodig zijn, die zoveel energie slurpen, dat in de VS inmiddels de vrees bestaat dat dat ten koste zal gaan van beschikbare energie en elektriciteit voor deelstaten, gemeenten en samenleving. Zo zijn techbedrijven als Google, Microsoft en Amazon in gesprek met kerncentrales om rechtstreeks elektriciteit van hen af te nemen. 

Media-expert Douglas Rushkoff beschrijft in zijn onthutsende boek Survival of the Richest dat achter dat denken en handelen van Eric Schmidt, Elon Musk, Peter Thiel en al die anderen in Silicon Valley de zogenoemde “Mindset” schuilgaat. Daarin staat de overtuiging centraal dat de wetten van de natuurkunde, de economie en de ethiek gebroken kunnen worden om aan de dreigende rampspoed te ontkomen – op voorwaarde dat ze voldoende geld hebben en de juiste technologie. 

Survival of the Richest duikt in het denken van deze miljardairs, die koloniën op Mars willen scheppen en zich willen terugtrekken op onbereikbare eilanden en in ondoordringbare atoombunkers. Daarnaast geloven ze in utopisme, in transhumanisme en in een toekomst van AI, machine learning en metaverse. 

Rushkoff verwacht daar niet veel goeds van. Hij pleit er daarom voor om “The Mindset” en de machinaties van deze miljardairs te bestrijden door hun bedrijven en hun manier van leven de rug toe te keren. Dat kan door o.a. minder te consumeren, meer lokaal te kopen en coöperaties te ondersteunen. 

Het is zoals professor business ethics Guido Palazzo in onderstaande post schrijft: de techmiljardairs plaatsen Homo Deus tegenover Gaia - dat wil zeggen de menselijke God tegenover de oermoeder, de Aarde. Simpel gezegd komt dat neer op een keuze voor het één of voor het ander: óf we leggen ons lot in handen van AI, óf we leren in reactie op de klimaatcrisis in harmonie te leven met de planeet. Over dat perspectief van een ecologische samenleving hebben we een podcast gemaakt met Nadine Maarhuis, auteur van “De groene actiegids”. 

Het alternatief is namelijk dat we in een “revolutie van de intelligentie” terecht komen en van een horizontaal naar een verticaal ordeningsmodel bewegen. Daarin kunnen soevereine staten imploderen en plaatsmaken voor almachtige techbedrijven. Haroon Sheikh, onderzoeker van de Wetenschapelijke Raad voor het Regeringsbeleid schetst in De atlas van de digitale wereld het doembeeld van één grote, wereldwijde supercomputer. 

Zo werd eerder deze maand aan twee Amerikanen de Nobelprijs voor Natuurkunde toegekend: John Hopfield (Princeton University) en de Canadees Geoffrey Hinton (Universiteit van Toronto). Zij worden beschouwd als grondlegger van AI, vanwege hun “basis leggende ontdekkingen en uitvindingen” die het computers mogelijk maken om te leren met hulp van kunstmatige neuronetwerken. In 2023 waarschuwde Hopfield voor de gevaren die met AI ook gepaard gaan. Hij zei toen ook zijn baan op bij Google.  

Gerelateerde artikelen:

• Voor techsector gaan AI en CO2-neutraal moeilijk samen