Het grote wereldtoneel

Na ruim 75 jaar van welvaart en relatieve vrede, is het Westen in een crisis beland. De verworvenheden van het verleden zijn besmet en discutabel geworden. Er is een nieuw verhaal nodig. ‘De strijd om de toekomst wordt niet gewonnen door het nobelste, maar door het meest doeltreffendste verhaal’, schrijft Philipp Blom in het slothoofdstuk van zijn essay. 

Dat betekent dat het risico groot is dat de ‘behoefte aan zekerheid, aan sterke mannen, eenvoudige oplossingen, bevestiging en uitsluiting’ groot is. En dat daarom de democratie in de toekomst niet meer zal zijn dan een afgedankte coulisse op het podium van het wereldtoneel. Maar door de ingrijpende veranderingen groeien de nieuwe verhalen door de scheuren in het beton van de officiële waarheid. 

Er is een nieuw verhaal nodig, maar dat is hetzelfde als moed eisen, schrijft Blomm. Want zonder een gemeenschappelijk verhaal, zonder een gemeenschappelijke wil is een transformatie niet mogelijk. Feit is dat de kloof in de rijke wereld tussen verhaal en werkelijkheid zienderogen groter wordt. Het nieuwe verhaal is er nog niet, maar wordt wel compromisloos geëist door een Zweedse scholiere met lange vlechten, een onvrijwillig wereldgeweten, die een corrupte samenleving een spiegel voorhoudt en wier eenzaam en koppig appel aan de volwassenen een mondiale protest beweging heeft ontketend.