De crisis van het narratieve
Byung-Chul Han
Het wordt wel de onttovering van de wereld genoemd: het ontbreken van een gedeeld en zingevend narratief. Eeuwenlang zaten we bij het kampvuur en deelden we magische verhalen die voor verbondenheid en gemeenschapszin zorgden.
Het was de tijd dat ‘verhalen ons in het zijn verankerden, dat wil zeggen ons een plaats toewezen en van het in-de-wereld-zijn een thuis-zijn maakten, doordat ze leven zin, houvast en richting gaven, dat wil zeggen toen leven het zelf vertellen van verhalen was, was er geen sprake van storytelling of narrative,’ schrijft de Koreaans-Duitse filosoof Byung-Chul Han in zijn meesterlijke essay De crisis van het narratieve.
Storytelling en het narratieve worden onder invloed van commercie en consumptie inflatoir gebruikt en toegeëigend. Daardoor verliezen ze hun oorspronkelijke kracht, hun gravitatie, hun geheimzinnigheid, ja hun magie. Ze worden als inwisselbaar en veranderbaar beschouwd. Ze verankeren ons niet meer in het zijn. Het gevolg is dat we in een postnarratieve tijd terecht zijn gekomen.
Het kapitalisme heeft middels storytelling het verhaal toegeëigend, dat wil zeggen het verhaal is onderworpen aan de consumptie. Dat betekent dat producten met emoties worden opgeladen. Ze beloven bijzondere belevenissen. Zo kopen, verkopen en consumeren wij narratieven en emoties. Immers, Stories sell. Storytelling is storyselling geworden, concludeert Byung-Chul Han.