Het menselijk falen - een ijzingwekkende beschrijving

Dit is misschien wel de meest ijzingwekkende beschrijving van het menselijk falen: “War is a place where young people who don’t know each other and don’t hate each other, kill each other, based on decisions made by old people who know each other and hate each other, but don’t kill each other.”

De Franse dichter Paul Valéry voorspelde rond de Eerste Wereldoorlog wat er komen ging: honderdduizenden jonge mannen, die in de kracht van hun leven in de loopgraven van Verdun (foto), en elders, hun leven verloren ter meerdere eer en glorie van hun psychopatische leiders. Het was een Europese broederstrijd, begonnen door grote ego’s met geringe vermogens tot zelfreflectie – laat staan tot zelfkritiek. Uiteindelijk maakten ze de factuur op: 17 miljoen doden. 

Nu 100 jaar later speelt zich weer zo’n zinloze slachtpartij af, zowel op de zandkleurige heuvels van het Midden-Oosten als in de modderige steppen van de Oekraïne. Wederom sterven jonge mannen die elkaar noch kennen, noch haten. Wederom zijn het getraumatiseerde en/of narcistische mannen, die maar één soort denken kennen, het vijanddenken. 

Politieke leiders van toen, en van nu, komen niet los van hun gestolde denkkader van land, volk, partij(belang), grenzen, taal, geloof en cultuur. Wetenschappers daarentegen hebben 100 jaar geleden al het inzicht verworven dat het universum één is, dwz alles hangt met elkaar samen. Het probleem van de mens is dat wij maar een gedeeltelijke projectie van dat universum hebben, en dat zijn de objecten die individueel lijken te bestaan. Maar op een fundamenteel niveau is alles met elkaar verstrengeld - Zie: https://lnkd.in/e8-JZWXA

Het inzicht van één universum heeft tot een paradigmawisseling (zijnde de kwantum-mechanica) geleid. Daarmee heeft de wetenschap bevestigd wat de Griekse filosoof Plato 2000 jaar geleden al zei: we hebben een beperkt perspectief op de werkelijkheid (lees de allegorie v/d grot). De boeddhistische denker Nagarjuna kwam in zijn „Fundamentele verzen” tot een vergelijkbare slotsom: het is onmogelijk dat dingen op zichzelf bestaan. Alles ontstaat door wederzijdse afhankelijkheid. 

Maar onze leiders zien dat nog steeds niet in, met als gevolg dat nu zogenoemde kantelpunten dreigen om te vallen en Moeder Aarde bedreigd wordt en daarmee ook de mensheid. Filosoof Jay Garfield zegt in „De boeddhistische blik” dat als wij (zouden) begrijpen dat wij deel zijn van die ene wereld, dat we ons er veel meer om zouden bekommeren. ‘Als je alles om ons heen als een vriend beschouwt, dan word je verantwoordelijk en laat je je ego en je individualisme los.’ Het is dat type leiders dat ik Moeder Aarde toewens en al het leven dat zij onder haar hoede heeft - Zie: https://lnkd.in/eEZ2Fnbw